မစားရတာ ကြာနေပြီဖြစ်တဲ့ အီတာလျှံ ခေါက်ဆွဲ လုပ်စားဖြစ်တယ်။ အီတာလျှံ ခေါက်ဆွဲကို ကိုယ့်စိတ်ကြိုက်ချက်တာ တယ်လွယ်သကိုး။ ဆော့စ် ပုလင်းလေးဝယ် ခေါက်ဆွဲ (အလိမ်၊ အဖြောင့်) ကြိုက်တဲ့ အလုံး ဝယ်ပြီး ပြုတ်လိုက်ရုံပါပဲ။

စာရေးသူကတော့ ကြက်သွန်ဖြူ အနီ၊ ငရုတ်ကောင်း များတဲ့ အရသာ နှစ်သက်တာနဲ့ပဲ၊ ကြက်သွန်ဖြူ ကြက်သွန်နီ နဲ့ ငရုတ်ကောင်း နိုင်းချင်း တည့်ဆီသတ်၊ ဒီတခါတော့ အမဲသား နဲ့ စားရတာ ရိုးတာနဲ့ပဲ ဝက်သားကြိတ်သားနဲ့ ချက်လိုက်တယ်။ကြိတ်သား နဲ့ ရောမွှေွ။ အရသာ ပိုလတ်အောင် ခရမ်းချဉ်သီး နုတ်နုတ်စင်းပြီး ထည့်။
ဆော့စ် ထည့် ပြီး ရေ နဲနဲလေး နဲ့ ပွက်အောင်တည် ပွတ်လာရင် ရပြီပေါ့။



အီတာလျှံခေါက်ဆွဲ ဆိုတာ ပါစတာတွေ ချည်းပါပဲ။ အဲ့ဒီထဲမှာ မှ အချောင်းရှည်ရှည်လေးတွေကို စပါဂတ်တီ လို့ခေါ်ကြတာကိုး။ ဆိုတော့ အခုတခေါက်ကတော့ ပါစတာ အလိမ်ရယ် စပါဂတ်တီရယ် နှစ်မျိုးပြုတ်ဖြစ်တယ်။ ပါစတာ ခေါက်ဆွဲ အလိမ်ဖြစ်ဖြစ်၊ စပါဂတ်တီ ခေါက်ဆွဲ အချောင်းဖြစ်ဖြစ်၊ ပြုတ်တဲ့နေရာမှာ ဆား ထည့်မှ အရသာက ပိုကောင်းတာကိုး။

ပါစတာ ခေါက်ဆွဲတွေ က စာရေးသူ အကြိုက်အပျော့အမာ အနေအထားရဖို ့ မိနစ် ၂၀ လောက် ပြုတ်ရတယ်။ သူတို ့ကတော့ အထုပ်မှာရေးထားပါတယ် ၇ မိနစ်တို ့ဘာတို့၊ ဒါပေမယ့် သူတို ့ ရေးထားတဲ့ အချိန် အတိုင်းအတာနဲ့ ဆို မာလွန်းသေးတယ်။ မိနစ် ၂၀ လောက်မှ အကိုက်ပဲ၊ ရေစစ်ထား ရေကုန်တာနဲ့ ခေါက်ဆွဲတွေ ကို ပန်းကန်ထဲတည့် ဆော့စ်တွေ ဆမ််း ခက်ရင်းနဲ့ ဆွဲပေတော့။ ဆိမ့်ချင်ရင် ချိစ်ပါးပါးမွှားမွှားလေးတွေ ရောင်းတာ ရှိတယ် ဖြူးရုံပဲ။ ကိုယ်တွေ ကတော့ ပုံမှန်ဆော့စ် ထဲက ပါတဲ့ အရသာနဲ့တင် တော်တော် တက်နေပြီ၊ ဒါနဲ့ပဲ ချိစ်တခါမှ မဝယ်ဖြစ်ဖူး။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီတပါတ် အီတာလျှံခေါက်ဆွဲက မစားတာကြာလို ့ ဖြစ်မယ် သိပ်ကောင်းတာပဲ။ ဒီလိုနဲ့ပဲ လေးလ တခါလောက် ဘောင်းဘီတွေ နံပါတ်ကြီးတာ လိုက်လိုက်ဝယ်နေရ ပါရောလား။

ညီမူရာ..

ဟမ်ဘာဂါ မစားဖြစ်တာ ၆လလောက် ရှိတော့မယ်ဆိုတော့ စားချင်လာတယ်။ ဆိုင်မှာရောင်းတဲ့ ဘာဂါထဲမှာ အကြိုက်ဆုံးကတော့ ဘာဂါကင်းပါပဲ။ ခုတလောကလည်း ဆိုင်တွေ မှာ ရောင်းတဲ့ အစာတွေ မသန့်လို ့ ဆိုတဲ့ သတင်းတွေ ထွက်နေတော့ ဘာမဆို အိမ်မှာပဲ လုပ်စားချင်တဲ့စိတ်က ပိုဖြစ်မိတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ဟမ်ဘာဂါကို အိမ်မှာပဲ လုပ်စားဖြစ်သွားတယ်။ အိမ်မှာ လုပ်တယ် ဆိုပေမယ့် assembly at home ဆိုသလိုပါပဲ။ ပေါင်မုန် တို့ ဟမ်ဘာဂါ အသားပြား တို ့ကတော့ ဝယ်ရပေါ့။

ကိုယ်က ငယ်ကတည်းက ပေါင်မုန့်ကြိုက်တော့ ဟမ်ဘာဂါကိုလည်း သိပ်ကြိုက်တာပါပဲ။ သက်ထား ကျတော့ ပေါင်မုန် ့ကြိုက်လှတယ် မဟုတ်တော့ ဟမ်ဘာဂါကိုလည်း အနှစ်သက်ကြီး မဟုတ်ပါဘူး။ အပြင်မှာ စားကြမယ် ဘာဂါ နဲ့ ကြက်ကြော် မဲခွဲကြ စတမ်းဆို ကေအက်ဖ်စီကသာ နိုင်မြဲကိုး။ ဒါပေမယ့် ဘာဂါကို အိမ်မှာ လုပ်စားမယ် ဆိုတော့ သူကလေးက စိတ်ဝင်စားပါတယ်။ အိမ်လုပ် အခြေခံ ဟမ်ဘာဂါ တလုံးဖြစ်ဖို ့ရာ လွယ်ပါတယ်။ အရသာ ရှိဖို ့သာ ခက်တာပါ။


ဟမ်ဘာဂါ လို ့ အမည်တွင်တဲ့ အသားပြားကို ဒီတခေါက်တော့ လုပ်ပြီးသား ၄ခုတွဲ ဘူးကလေးနဲ့လာတာ ဝယ်လိုက်ပါတယ်။ ချိစ်ပြားလေးတွေက ဝယ်ထားတာ တော်တော်ကျန်သေးလို ့ ဝယ်စရာမလိုပါဘူ။ အဲသလိုပဲ မယိုးနိစ် တွေလည်း ရှိပြန်တော့ ဝယ်စရာလို်ပါဘူး။ ဟမ်ဘာဂါ လုပ်တဲ့ ပေါင်မုန် ့လုံးကလေး ၄လုံးတထုပ်ရယ်၊ ဆလပ်ရွက်ရယ် ကိုပဲ ဝယ်ဖြစ်ပါတယ်။ သခွားသီး မစားချင်တာနဲ့ပဲ မဝယ်ဖြစ်ခဲ့ဘူး။

စစချင်း ဟမ်ဘာဂါ အသားပြားကို မီးခပ်အေးအေး နဲ့ မကပ်တဲ့ ဒယ်အိုးထဲ ဆီနည်းနည်းထည့်လို ့ ကြော်ဖြစ်တယ်။ တကယ်ဆို ကင်နိုင်ရင်တော့ ပိုကောင်းတာပေါ့၊ ဆီမထည့်ဘဲ ကင်သလို လုပ်နိုင်လည်း ကောင်းပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မနက်စောစော သူများတွေ အိပ်တုန်း ဆီမထည့်ဘဲ ကင်သလိုလုပ်လိုက်ရင် အနံ ့ပြင်းမှာ စိုးတာနဲ့ပဲ ဆီနည်းနည်း နဲ့ ကြော်လိုက်ပါတယ်။ ဟိုဖက် ၃ မိနစ် ဒီဖက်၃ မိနစ်လောက်ဆို အပူရှိန်လည်း ကောင်းပြီး ကျက်ပါတယ်။

အသားပြား ကြော်နေတုန်း ပေါင်မုန် ့ကို ထက်ပိုင်းလှီး မီးကင်။ ကြက်သွန်နီတွေ အကွင်းလိုက်လှီး၊ ဆလပ်ရွက်ကိုလည်း အချောင်းလေးတွေလှီး ခရမ်းချဉ်သီးကိုလည်း အဝိုင်းလေးတွေလှီးပြီး ပြင်ထားရတာပေါ့။ ပေါင်မုန် ့ ကို မီးကင်လို ့ ပြီးတာနဲ့ အောက်ဖက်မှာ ထားတဲ့ ပေါင်မုန် ့ကို မယိုးနိစ် နဲ့ ဆော့စ် တွေ သုတ်ထားရပါတယ်။

ပြီးရင် ကြက်သွန်ကွင်းတွေ တင် အပေါ်ဖက်ထားမယ် ့ ပေါင်မုန့်ပေါ်မှာ ခရမ်းချဉ်သီးတွေ တင်ပြီး ဝေခြမ်း ရေးလုပ်ပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ အသားပြားကို တင်ပြီးမှ ချိစ်ကို ပူနေတဲ့ အသားပြား အပေါ်တင်ပါတယ်။ တခါတလေ စိတ်ကူး ပေါက်တဲ့အခါ ကင်ထားတဲ့ ကြော်ထားတဲ့ အသားပြား ဒယ်အိုးထဲက မချခင် အသားပြားပေါ်တင်ပေမယ့် ဒီတခါ တော့ အသားပြား ခပ်သေးသေးပေါ်မှာ ချိစ်အပြားကြီး ဘယ်လိုမှ တင်လို ့အဆင်မပြေတာနဲ့ပဲ ပေါင်မုန် ့ပေါ် အရင်တင်ပြီးမှ ချိစ် အုပ်လိုက်တာပါ။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ပူနေတဲ့ အသားနဲ့ အေးနေတဲ့ချိစ် အတူပူးကပ်နေဖို ့သာ လိုရင်းပါ။

ချိစ်ပြားပေါ် ပူနေတဲ့ အသားပြားတင်၊ ဒါမှ ချိစ်တွေ ပျော်ပြီး ပိုပြီး juicy ဖြစ်မှာပါ၊ ကြိုက်တတ်ရင် ဘလက်ပက်ပါ လေးဖြူး။ ပေါင်မုန် ့အပေါ်ခြမ်းကို အုပ်၊ ပွနေတာကို လက်နဲ့နဲနဲ ဖိချပေးပြီးရင် အရသာရှိတဲ့ ခပ်နွေးနွေး ဟမ်ဘာဂါတလုံး သုံးဆောင်ရန် အသင့်ဖြစ်ပါပြီ။ ဒီတခါတော့ စိတ်လို လက်ရ ဓာတ်ပုံတွေ ရိုက်ထားလိုက်နိုင်ပါတယ်။ ဟမ်ဘာဂါ ကြိုက်သူများ သွားရည်ယို နိုင်ကြပါတယ်။











သက်ထားကတော့ ပြောပါတယ် ကိုကို လုပ်တဲ့ ဟမ်ဘာဂါ မဆိုးပါဘူး ကြိုက်ပါသတဲ့။ သက်ထား မှတ်ချက်ပေးတဲ့ မဆိုးပါဘူး ကြိုက်နှစ်သက်ပါတယ် ဆိုတဲ့ ဟမ်ဘာဂါလေးက ဒီမှာပါ။



လုပ်စားဖြစ်သမျှ ဟမ်ဘာဂါထဲမှာ ဒီတခါပဲ ဓာတ်ပုံနဲ မှတ်တမ်းတင်ဖြစ်တာပါ။ ဓာတ်ပုံ ရိုက်ပြီးမှ ပြန်ကြည့်တော့ အမယ် စားချင်စရာဗျား လို့ ကိုယ့်ငါးချဉ် ကိုယ်ချဉ်ရင်း မှတ်ချက်ပေးမိတယ်။

ညနေဖက်ကြတော့ ဗိုက်ဆာတဲ့အချိန် နဲနဲကျော်မှ စီးတီးဟော ရောက်လို ့ ရနံ ့သစ် မှာ စားခဲ့တဲ့ ညစာပါ။ ငါးခူကြော်က ကြိုက်လွန်းလို ့သာ စားလိုက်ရတာ တကောင် ၂ ကျပ်ပေးရတယ်။ ညနေစာလေးပါ အမှတ်တမဲ့ ကြည့်သွားပါဦး။


ညီမူရာ

ဟော့ဒေါ့ မစားဖြစ်တာ တော်တော်ကြာသွားတာနဲ့ပဲ လုပ်စားဖြစ်တယ်။ စာရေးသူ တို ့ လုပ်စားတဲ့ ဟော့ဒေါ့ ကတော့ ကိုယ့် အကြိုက် သင့်တော်တာလေးတွေ နဲ့ ပဲ လုပ်ဖြစ်ပါတယ်။

ဟော့ဒေါ့ လုပ်တဲ့ ပေါင်မုန့် ကို အလယ်က ခွဲပြီး ပူနေတဲ့ ဒယ်အိုးပေါ်မှာ ၁ မိနစ်လောက် အပူပေးပါတယ်။ ပေါင်မုန့်ကို တခါတလေလည်း ဆပ်ဝေးပုံစံ ဘေးတိုက်ခွဲတယ်၊ တခါတလေလည်း ပုံမှန် ဟော့ဒေါ့လို အပေါ်ကနေခွဲတယ်။ ဖီလင်လာရင် လာသလိုပဲပေါ့။ ဟော့ဒေါ့ ဝက်အူချောင်းတွေကို ဓားနဲ့ မွှန်းပြီး ဆီနည်းနည်းလေး နဲ့ မကပ်တဲ့ ဒယ်အိုးပေါ်မှာ လှိမ့်ပေးရတယ်။ သုံးမိနစ်လောက် ကြာတဲ့အခါ ဝက်အူချောင်း ကောင်းကောင်း ကျက်ပါတယ်။ ဝက်အူချောင်းကိုလည်း စိတ်ရှည်ရင် ရှည်သလို အနုပညာမြောက်မွှန်းတယ်။ စိတ်မရှည်တဲ့အခါလည်း ဟိုခြစ် ဒီခြစ်ပေါ့၊

ကြက်သွန်နီ ကို ခပ်ထူထူလှီး၊ ခရမ်းချဉ်သီး ရှိရင် ခရမ်းချဉ်သီးကို အတုံးလေးတွေ လှီး၊ ပေါင်မုန့် ထဲ ညှပ်စားတဲ့ ချိစ် အပြားကို အနေတော် အရှည်လေးတွေ လှီး ထားပါတယ်။

အားလုံး အဆင်သင့် ဖြစ်တော့ ခုနက အပူပေးထားတဲ့ ပေါင်မုန့် ထဲကို ချိစ် အပြားလေးတွေ ညှပ်၊ ဝက်အူချောင်း ညှပ်၊ ကြက်သွန်နီ လှီးထားတာလေးတွေ ညှပ်၊ ခရမ်းချဉ်သီး တွေ ညှပ်(ဒီတခေါက်တော့ ခရမ်းချဉ်သီး မရှိတာနဲ့ပဲ မထည့်ရဘူး)၊ ငရုတ်ကောင်းမှုန် ့ဖြူး၊ Mustard က နဲနဲလေး စားမှာကို ဘူးသေးမရှိတာနဲဲ့ မဝယ်ဖြစ်ပြန်ပါဘူး၊ ဒါနဲ့ Chilli Sauce ပဲဆမ်း ဖြစ်တယ်။

ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် အခုလို ကိုယ်တိုင် အိမ်မှာ လုပ်တော့လည်း စားချင်တဲ့ အချိန် ပူပူနွေးနွေးနဲ့ အန္တရာယ် ကင်းကင်း၊ အကုန်အကျ သက်သက်သာသာ နဲ့ အရသာရှိရှိ စားရတာပါပဲ။ သက်ထားက ကြိုက်လို ့ ဆိုပြီး အဆိုပြုတာနဲ့ ၅ ရက်ဆက်တိုက် စားဖြစ်သွားတဲ့ မနက်စာ ပူပူနွေးနွေး ဟော့ဒေါ့ တွေပေါ့ဗျာ။

အိမ်လုပ် ဟော့ဒေါ့များကို(ဗိုက်ဆာနေတာမို ့ ဓာတ်ပုံကတော့ ဟော့ဒေါ့ တခုထဲ ရိုက်မိတယ်) ပိုစ့်ဖတ်ရင်း သွားရည်ကျနိုင်ရန် အလို ့ငှာ စေတနာရှေ့ထားပြီး ပုံတင်ပေးထားပါတယ်။ ရှုစားနိုင်ပါပြီ။

ရုံးသုံးရက်ပိတ်တော့ အစားတော်တော် စုံသွားတယ်။ ထမင်းကြော်လည်း မစားဖြစ်တာ ကြာပြီမို ့ အိမ်မှာ ရှိပြီးသား အမယ်တွေ နဲ့ပဲ နံနက်စာ ထမင်းကြော် ကြော်စားဖြစ်သွားတယ်။

ပုံမှန် အတိုင်း ဆီလေးထည့် ကြက်သွန်ဖြူ နဲ့ ဂျင်းပါးပါးလှီးထားတာ ဆီသတ်။ ပြောင်းဖူးခွေျပြီးသား လေးတွေထည့်။ ဝက်အူချောင်းပါးပါးလှိး ထားတာလေးတွေ ထည့်။ ဟင်းချက် ဝိုင်ထည့်။ ဟင်းချက်ဝိုင် ရဲ ့ အနံကို ထိန်းဖို့ ပဲငံပြာရည် အကြည်ထည့် မွှေးလာတော့မှ ရေနည်းနည်း ထည့်။ ရေခန်းခါနီးမှ ထမင်းတွေ ထည့် ဆားနဲနဲ ဖြူး ရေကုန် ပြီး အသံမြည်လာတော့မှ ချပြီး ကော်ဖီပူပူ နဲ့ စားသောက် တော့တာပါပဲ။



တနင်္ဂနွေ နေ ့ ညနေက သက်ထားက ထမင်းမစားချင်ဘူး တခုခု လုပ်ကွေျးပါဦးဆိုလို ့ အန်တီယူစီ ဘက် လင်မယား ၂ ယောက် လျှောက်ကြည့်တဲ့ အခါ အမဲသားပြားတွေ ့လို ့ အကြံရပြီး ဝယ်လာကြတယ်။ အမဲသားပြားကို ရေဆေး ခက်ရင်းနဲ့ ထိုးဆွ ဆား၊ ဟင်းချက်ဝိုင်၊ ပဲငံပြာရည် အကြည်၊ နှမ်းဆီမွှေး၊ ဂျင်းအရည် တွေနဲ့ နှပ်ထားပြီး အောက်မကပ်တဲ့ ဒယ်အိုးအပြား လေးနဲ့ ကင်သလို လုပ်ထားတဲ့ အမဲသားပြားကင် ရယ် အာလူးချောင်းကြော် ရယ် ပြောင်းဖူးခွေျပြီးသားလေးတွေ ပြုတ် အရွက်စိမ်းလေး တခုပါပြုတ်ရင်း အားရပါးရ စားလိုက်ကြတာ။ ကိုယ်တိုင် စီမံတာ ဆိုတော့ကာ အလွန်ကောင်းတာပါပဲ။



အဲ့ဒီတလော မနက်တိုင်း ဟော့ဒေါ့ တွေလည်း လုပ်စားကြသေးတယ်။ ဟော့ဒေါ့တွေကတော့ ဓာတ်ပုံမရိုက်ဖြစ်ပါဘူး။ ဟော့ဒေါ့ ရယ် scandwiches ရယ်ကတော့ လွယ်တော့ အမြဲလုပ်စားဖြစ်တယ်၊ ဟမ်ဘာဂါ ပဲ ထည့်ရတာတွေ စုံမှ ဆိုတော့ လုပ်မစားဖြစ်ဘူး။

ဒီတပါတ်က တော့ ဗိုက်ခွေးနမ်းအောင် စားသောက်ခဲ့ရ လို ့ ဘယ်မှတောင် မရောက်ဖြစ်လိုက်ဘူး။ ဘော်ဒါများ ဓာတ်ပုံတွေ ကို ရှုစားရင်း သွားရည်ကျနိုင်ပါတယ်။

ညီမူရာ .

အလုပ်တွေရှုပ်ပြီး အရှုပ်တွေလုပ် နေရတာကြောင့် ခုတလော သိပ်မအားပါ။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ ့တော့ မအားတဲ့ကြားထဲက သက်ထားက တိုဟူးကျိုမယ် ဆိုလို ့ ဓာတ်ပုံလေးတွေ ရိုက်ပြီး စာရေးဖြစ်ပါတယ်။

တလောက စီးတီးဟောရောက်တုန်း ပဲမှုန် ့အစိမ်းတထုပ် ဝယ်လာဖြစ်တယ်။ တိုဟူးကျိုမယ် ဆိုပြီး မအားတာနဲ့ လုပ်မစားဖြစ်လိုက်ပါဘူး။ ဒီကနေ ့မှ ပဲ အကောင်အထည် ဖော်ဖြစ်သွားတယ်။ ကျိုတဲ့နည်းကတော့ နေးတစ်မြန်မာက ကိုဇိုဇို ရဲ့ ၆ မိနစ်အမြန် ကျိုနည်းပါ။

လူ ၂ ဦးစာအတွက် ၆မိနစ် တိုဟူးကျိုနည်း

ပဲမှုန် ့ (ဆန်ချိန်ခွက်) နဲ့ ၂ ခွက်
ရေ (အဲ့ဒီဆန်ချိန်ခွက်နဲ့) ၄ခွက်ခွဲ
ပဲမှုန် ့ကို ရေနဲ သေချာ ခပ်ကြာကြာ မွှေလိုက်ပါတယ်။ ဇကာတွေက အပေါက်ကြဲနေလို ့ ဇိုဇိုကြီးရဲ ့နည်းလို ဇကာမတိုက်တော့ပါဘူး။
ဆား လက်ဖက်စားဇွန်း နဲ့ သုံးပုံတပုံ
စားဆော်ဒါ နည်းနည်း ရယ်
နနွင်းမှုန် ့ ဇွန်းဖျား လေးနဲ့ နည်းနည်း တခါထဲ ထည့်မွှေထားပါတယ်။

ပြီးတော့ အသားထူတဲ့ အိုးထဲမှာ ပဲအရည်တွေ ထည့်ပြီး မီးပြင်းဆုံးနဲ့ ၃ မိနစ် ခပ်သွက်သွက်မွှေရင်း ကျိုပါတယ်။ အရည်တွေ ပြစ်စပြုတဲ့ အနေက အဲ့ဒီ ၃ မိနစ်လောက်ဆို ရောက်ပါပြီ။ မီးကို ခပ်မြှင်းမြှင်း(အနည်းဆုံး) နဲ့ နောက်ထပ် ၃ မိနစ်လောက် မွှေရင်း ကျိုပါတယ်။





အရမ်းပြစ်လာပြီး ပဲအိုးထဲက အငွေ ့တွေ ထွက်လာပြီ ဆို မီးပိတ်ပြီး အအေးခံမယ့် ကော်ခွက်ထဲ လောင်းထည့် ခြစ်ချပါတယ်။ ရှိတဲ့ ကော်ခွက်တွေက သေးနေတော့ မဆံ့မှာ စိုးပြီး ရေခဲမုန် ့ ဝယ်စားတုန်းက ကော်ဘူး အပြာရောင် နဲ့ ထည့်အအေးခံထားပါတယ်။ အပေါ်မှာ မျက်နှာပြင်ချောအောင် ဆီသုတ်လိုက်ပါသေးတယ်။



တော်တော်ကြီး ကြာပြီး အားလုံး အေးသွားပြီဆိုမှ လှီးပြီး အသုတ် စပါယ်ရှယ်လစ် သက်ထားက တိုဟူးသုတ်ပါတော့တယ်။ ကိုယ်တိုင်ကျိုပြီး သုတ်တဲ့ တိုဟူးဆိုတော့ လတ်ဆတ်ပြီး အလွန်ပဲ စားလို ့ကောင်းပါတယ်။



အသေးစိတ် နည်းရေးပေးပြီး မျှဝေတဲ့ နေးတစ်မြန်မာက ကိုဇိုဇို ကို အထူးပဲ ကျေးဇူးတင်ပါကြောင်း နှင့် မူလ အစ ကျိုနည်း မျှပေးတယ်ဆိုတဲ့ မြန်မာကျူးပစ်က မပျိုမေ၊ မဆွီတီ တို ့ကိုလည်း ထပ်လောင်း ကျေးဇူးတင်ပါကြောင်း။


ညီမူရာ

ဒိန်ချဉ် နဲ့ အမဲနှပ် ဆီပြန်

ကိုအန်ဒီရဲ့ ဝီရှီမီ ကနေ အမဲသားကြော်နည်း ကို ဖတ်ကြတော့ သက်ထားက ပြောတယ်၊ ယောက်ျား ဒီမှာ အမဲသားကြော်နည်းတွေ စားချင်လာပြီ ချက်ကြရအောင် တဲ့။

ဒါနဲ့ လင်မယား ၂ ယောက် ဝင်းသူဇာ ပြေးပြီး အမဲသား ကီလိုဝက် ၂ ထုပ်(၁ ကီလို) ဝယ်ကြတယ်။ ပြန်လာပြီး အမဲသားတွေ အအေးခံ ထားလိုက်တယ်။ အဲဒီတုန်းမှာ ကြက်သွန် ၃ ဥ လောက်နွာပြီး ခပ်ကြီးကြီးလေး စိပ်ထားတယ်။ ကြက်သွန်ဖြူ ကိုလည်း ၆ မွှာ လောက် နွာပြီး ဓားနဲ့ ဖိထားလိုက်တယ်။

အမဲသားတွေ အသင့်ဖြစ်တော့ အတူနေညီငယ် တယောက် အကြံပေးတဲ့ အတိုင်း ဒိန်ချဉ်ကို သတိရသွားတယ်။ စာရေးသူတို ့ ဇနီးမောင်နှံ မှာ ချစ်သူက အမဲသားကြိုက်တယ် ဆိုတော့ မကြာခဏ ချက်ဖြစ်တယ်လေ။ အမဲသားချက်တဲ့ အခါတိုင်း အဲဒီ ညီငယ်က အကို ဒိန်ချဉ်ထဲ့ချက်တာ ပိုကောင်းတယ် ချက်ကြည့်ပါလားလို ့ ပြောလေ့ ရှိတယ်။

ချက်တိုင်းလည်း ဒိန်ချဉ်မရှိတာနဲ့ မထည့်ဖြစ်ဘူး။ ဒီတခေါက် ဒိန်ချဉ် ဝယ်ထားမိတော့ ဒိန်ချဉ် လက်ဖက်ရည်ဖျော် ဇွန်းနဲ့ သုံးဇွန်း ထည့်နယ်ဖြစ်တယ်။ ဆား သင့်ရုံ ထည့်ပြီး ကုလားလေး မဆလာ ပါထည့်နယ်ထားပြီး နာရီဝက် မရှိတရှိလောက် နှပ်ထားလိုက်တယ်။

အားလုံး အဆင့်သင့် ဖြစ်ပြီ ဆိုတာနဲ့ ရန်ကုန်က သယ်လာတဲ့ ပရက်ရှာကွတ်ကာ ထဲကို ဆီထည့် ၊ ဆီပူတော့ အရောင်တင် ငရုတ်သီးမှုန် ့ ထည့် မွှေးလာပြီ ဆိုတော့ မှ ကြက်သွန်ဖြူ၊နီ ထည့် ခဏလေးကြာတာနဲ့ အမဲသားတွေ ထည့်ပြီး မွှေတာပေါ့။ ခရမ်းချဉ်သီး ၂ လုံးလောက် အနှစ်အရသာ ကောင်းပြီး အရောင်လှဖို ့ စိပ် ထည့်သေးတယ်။ အသားတွေ အရောင်နဲနဲ ပြောင်းလာတဲ့ အထိ လုံးပြီးမှ ရေမြုပ်ရုံထည့် ပြီး ပရက်ရှာကွတ်ကာ နဲ့ ချက်လိုက်ရုံပါပဲ။

အဖုံးပိတ်ပြီး နာရီဝက်လောက် ရှူးရှူး နဲ့ အသံတွေ မြည်တာ သည်းခံပြီးရင် နူးနေတဲ့ အမဲသားဟင်းရနေပါပြီ။ ပရက်ရှာကွတ်ကာ မရှိခင်က တနာရီမရှိတရှိလောက် ချက်ရတယ်။ ခုတော့ အချိန်ကုန် ပိုသက်သာပြီး ပိုနူးတာပေါ့။

မီးဖိုကို မီးပိတ်ပြီး လေတွေထုတ်၊ အဖုံးဖွင့်ပြီးတာနဲ့ ငရုတ်သီးစိမ်း စားနိုင်သလောက် လှီးထည့်။ မီးအေးအေး နဲ့ ရေခန်းအောင် နဲနဲ ထပ်ဖွင့်ထားလိုက်တယ်။ ဆီပြန်စပြုနေပြီဆို မဆလာအုပ်ပြီး အဖုံးလေး အသာပိတ် မီးလည်း ပိတ်လိုက်ရုံပါပဲ။

မွှေးကြိုင် နူးအိနေတဲ့ အမဲနှပ်ဆီပြန်ဟင်း တခွက် မြိန်ယှက်စွာ စားသုံးရုံပါပဲ။ ဒီတခေါက် ဒိန်ချဉ်ရဲ ့အစွမ်းကို တွေ ့တာပါပဲ။ အမဲနှပ် က ခါတိုင်းထက် နူးညံ့ပြီး ပိုအိတယ်။ ပျော့အိနေတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ အမဲသားရဲ့ ဂုဏ်ပုဒ် ဖြစ်တဲ့ အမျှင်အမျှင် လေးတွေကို သွားနဲ့ ဆွဲတာမှာ ပျော့ပျောင်း နူးညံ့တဲ့ ဖီလင်ရတာပါပဲ။

ဒိန်ချဉ်အစွမ်းနဲ့ ပိုကောင်းနေတဲ့ အမဲသားနှပ် ဟင်းကို စားလိုက်ကြတာ ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို ့မေ့သွားတယ်ဗျာ။ ဒိန်ချဉ်ကြောင့် နဲနဲပိုဆိမ့်သလို ခံစားရတဲ့ အမဲနှပ်ဟင်းဟာ မဆလာနဲ့ ငရုတ်သီးစိမ်းကြောင့် မွှေးကြိုင် သင်းပျံ့ပြီး စပ်တပ်တပ်လေးနဲ့ ထမင်းကို ပိုစားစေ ပါတော့တယ်။


ညီမူရာ