နွေဦး(နွေ) ရဲ့လက်ဆောင် ယင်ကောင်

နွေဦး ဆိုတဲ့ Spring ရောက်လို ့ ရာသီဥတု ပူအိုက်လာတာနဲ့ အမျှ တော ယင်ကောင်ကြီး (ယင်မမဲ) တွေ သြစတြေးလျှ တိုက် တနံ တလျားမှာ တဝီဝီ နဲ့ ပေါ်ထွက် လာပါတော့တယ် ။ ယင်ကောင်ပဲ ဘာဖြစ်လဲ သူဟာသူ နေမှာပဲ လို ့တော့ မတွေးလိုက်ပါနဲ့။ တကောင် နှစ်ကောင်မဟုတ်ဘူး ခင်ဗျ အုပ်လိုက် အုပ်လိုက် ဒီနားလည်း ယင်ကောင် ဟိုနားလည်း ယင်ကောင်
တဝီဝီ နဲ့ လူတွေပေါ်လိုက်နားနေတော့တာကိုး။ အကျီီတွေပေါ် အဝတ်အစားတွေပေါ် နားတာ မသိသာပေမယ့် မျက်နှာမှာ နားတာကတော့ တော်တော်ရယ်မှ တော်တော် စိတ်ကသိ ကအောင့် ဖြစ်စရာကြီးပါ။

ဒါပေမယ့် ဒါလည်း ကိုယ်တယောက်ထဲမဟုတ်ပါဘူး။ ဝန်ကြီးချုပ်ကစလို ့ ကလေးအထိ တနိုင်ငံလုံး ကြုံတွေ့ကြရတာပါ။ မျက်နှာမှာ နားတဲ့ ယင်ကောင်တွေကို လက်ကလေးတွေ နဲ့ ခါထုတ် ပုတ်ထုတ် ဖယ်ရှားကြရတာလည်း နွေဦး ကနေ နွေအကုန် ဆောင်ဦး ရာသီ အေးလာတဲ့အထိ လူတိုင်းလုပ်ကြရတဲ့ ဖက်ရှင်လို ့တောင် ပြောလို ့ရပါတယ်။

လ အနေ နဲ့ဆို နွေဦး တတိယလ ဖြစ်တဲ့ နိုဝင်ဘာကနေ စပြီး နွေကုန် တဲ့ မတ်လ လောက် အထိပဲ ဆိုပါတော့။

အလွန်များပြားပြီး လူပေါ်မှာ နားနေတဲ့ ယင်ကောင်တွေ က အမတွေပါ။ ယင်ကောင်အမ တွေက ဥ တွေ ဥဖို ့ အတွက် ပရိုတင်း လိုပါတယ်။ ဒါကြောင့် လူတွေရဲ ့ မျက်ရည် ခွေျး ချွဲသလိပ် အစရှိတာကနေ ယူကြတာပေါ့။ အနာရှိရင်လည်း သိတဲ့အတိုင်းပေါ့။ ယင်ကောင် အမတွေမှာမှ အကောင်သေးပြီး ပိန်တဲ့ အကောင်တွေက အငမ်းမရ ဖယ်လို ့မရအောင် လိုက်နေတတ်ပါသတဲ့ ပရိုတင်း ပိုလိုတာကိုး။ ယင်ကောင်အထီး တွေကတော့ အဲ့ဒီ အမတွေ နောက် လိုက်နေတတ်တာဆိုတော့ များပြီးရင်း များရင်းပဲ။

ဒီလောက်များလှတဲ့ ယင်ကောင်တွေက ဘယ်ကနေ ဘယ်လို ဖြစ်လာသလဲ ဆိုတာ လျှောက်ဖတ်ကြည့်တော့ စိတ်ဝင်စားစရာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် မဖြစ်နိုင်ဘူးလည်း ပြောလို ့မရပါဘူး။ သြစတြေးလျှမှာ အဓိက ထုတ်ကုန်တခု ဖြစ်တဲ့ အမဲသား လုပ်ငန်းကြောင့် နွားတွေကို အများကြီး မွေးရာက ယင်ကောင်တွေ အထူးများပြား လာရတယ်ဆိုပါတယ်။

ကမ်ဘာ့ ကျွဲနွား ပိုင်ဆိုင်မှုမှာ နံပါတ် ၇ လိုက်တဲ့ သြစတြေးလျှမှာ ကျွဲနွားကောင်ရေ ခန့်မှန်းခြေ သန်း၃၀ လောက်ရှိပါတယ် ကမ်ဘာပေါ်မှာ ရှိရှိသမျှ ကျွဲနွားတွေရဲ ့ ၃ ရာခိုင်နှုန်း ရှိပါတယ်။ တခြား နိုင်ငံတွေက သူ ့ထက်များပေမယ့် တိုက်ရဲ ့ ရာသီဥတု ကလည်း အထောက်အကူပြုတယ်လို ့ ဆိုကြပါတယ်။ အဲ့ဒီ နွားတွေက တရက်ကို နောက်ချေး ၁၂ တုံးလောက် ပါချကြတယ်တဲ့။ နောက်ချေး တတုံးမှာ ယင်ကောင် အကောင် ၂၀၀၀ လောက် ပေါက်ပွားစေနိုင်တယ်လို့
ယူဆကြပါတယ်။ ကဲ နွားကောင်ရေ သန်း၃၀ ဆိုတော့ တွက်သာကြည့်ကြပါတော့။

၁၇၈၈ ခုနှစ် ကိုလိုနီတွေ စရောက်ရောက်ချင်းတုန်း က နွား၅ကောင် ကျွဲ၂ ကောင်ပဲပါပေမယ့် ခုအချိန်မှာ သန်း၃၀ လောက်ရှိနေတော့ ယင်ကောင်တွေ အကြိုက်ပေါ့။ ဒီက ယင်ကောင်တွေက ရာသီဥတု ကို အံတုနိုင်ဖို ့အတွက် အကောင်ကြီးတယ် သန်မာတယ်ပေါ့လေ။ ဒါပေမယ့် တောင်ဖက်ပိုင်း ဒေသက ယင်ကောင်တွေက အေးတဲ့ ဆောင်းရာသီမှာ သေကြေကုန်ကြပေမယ့် ပူနွေး ခြောက်သွေ ့တဲ့ ဒေသတွေမှာတော့ မျိုးပွားထားကြတာပေါ့။ ဟော ဆောင်းကုန် နွေကူးပြီး ပူအိုက်စပြုတဲ့ သြဂုတ်ကနေ နိုဝင်ဘာ လတွေမှာ မြောက်ပြန်လေတွေ နဲ့ အတူ တောင်ဖက်ပိုင်း ဒေသတွေဆီ ယင်ကောင်တွေ ပြန်ရောက်လာကြပါတယ်။

အဲ့ဒီ လေတွေက ဥတွေကို သယ်ဆောင်ထားတဲ့ ယင်ကေင် အမတွေ အများကြီးကို သယ်ယူလာကြတယ်။ တချို ့ ရက်တွေမှာဆိုရင် လေစီးကြောင်းနဲ့ အတူ ခရီးမိုင် ရာနဲ့ချီပြီး ရောက်သွားတယ်။ အရှေ ့ဖက် ကမ်းရိုးတန်းဖက်မှာဆိုရင် သြဂုတ်လမှ စတိုက်တဲ့ မြောက်ပြန်လေတွေ နဲ့ အတူ ယင်ကောင်တွေက ကွင်းစလန် ပြည်နယ်စပ်ကို စရောက်လာကြပြီး
ကင်ဘာရာကို စက်တင်ဘာ လလယ်လောက်မှာ ရောက်လာကြပြီ။ အောက်တိုဘာ လောက်ဆိုရင် ဝိတိုရ ပြည်နယ်လောက်စီကို ရောက်တတ်ကြတယ်။ တက်စမေးနီးယား ကျွန်းကိုတော့ ဒီဇင်ဘာလောက်ဆို ရောက်တတ်ကြတယ် ဆိုကြတယ်။
အနောက်ဖက် ကမ်းရိုးတန်းဖက်မှာ ကြတော့ အောက်တိုဘာ လဆန်းလောက်ဆို အနောက်မြောက်ဖက် ကနေ စပြီး ပြန့်သွားလိုက်တာ အောက်တိုဘာ လကုန်လောက်ဆို အနောက်တောင်ဖက် အကုန်ရောက်သွားပြီ။

ပုံမှန်အတိုင်း ပြန့်မယ်ဆို တက်စမေးနီးယား ကျွန်းရဲ ့ တောင်ဖက် ကီလိုမိတာ ၂၃၀ လောက်အထိ ပင်လယ်ပြင် အထိ လေနဲ့ အတူပါသွားလိုက်တာ ဆောင်းလည်း ပြန်ဝင်လာရော သေလို ့ ပြုတ်ကျတဲ့ ယင်ကောင်တွေဟာ ငါးစာ အဖြစ် ရောက်ကုန်ကြတယ်တဲ့ ။ သူ ့ဟာနဲ့ သူ သံသရာ လည်နေတာပေါ့လေ။

အောက်တိုဘာ ကနေ စလို ့ များလာလိုက်တဲ့ ယင်ကောင်တွေဟာ ဒီဇင်ဘာ ဇန်နဝါရီ အပူဆုံး လတွေမှာတော့ အများဆုံးပါပဲ။ အဲ့ဒီကနေ ပြန်ပြီးလျှော့သွားလိုက်တာ မတ်လလောက်ဆို တော်တော်ကြီးကို ပြန်နည်းသွားကြတယ်။

ဆစ်ဒနီမှာတော့ ယင်ကောင်ပြန့်ပွားမှုက မတည်ငြိမ်ပါဘူး လေ နဲ့ ရာသီဥတု အပြောင်းအလဲမြန်တဲ့ အတွက် ခုများလာလိုက် ခုမတွေ ့ရလိုက် ဖြစ်တတ်ပါတယ်။ အောက်တိုဘာ အထိ တခါတလေ ယင်ကောင်တွေ မရှိသလောက် နည်းပါသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် နိုဝင်ဘာ ဒီဇင်ဘာမှာ စပြီးများလာ လိုက်တာ ဇန်နဝါရီမှာ အများဆုံး ဆိုရမယ်။ အဲ နောက်တော့ မတ်လအထိ လျှော့လျှော့သွားလိုက်တာ မတ်လကုန် ဆို ယင်ကောင် ရာသီ ကုန်ဆုံးပြီ လို့တောင် ပြောလို ့ရသွားပါပြီ။

မဲလ်ဘုန်း မှတော့ စက်တင်ဘာ လဆန်းလောက် ကတည်း စ တွေ ့ရတတ်ပြီး အောက်တိုဘာ နိုဝင်ဘာဆို တော်တော်များနေပြီ။ ဒီဇင်ဘာ ဇန်နဝါရီ ဆို အများဆုံး လို ့ ပြောလို ့ရပါတယ်။ ယင်ကောင်လေးတွေ ရဲ့ ပေါက်ပွားမှုလည်း ယင်မမဲကြီးတွေ နဲ့ တူတူမြင့်တက်လာသေးတယ်။

အနောက်ဖက် Perth ဖက်မှာကတော့ တမျိုး။ Perth မှာကျတော့ အောက်တိုဘာ မှာ နဲနဲရှိလာပြီး နိုဝင်ဘာမှာ စများလာလိုက်တာ ဒီဇင်ဘာမှာ အများဆုံးပါပဲ။ အဲ့ဒီဖက်ကျတော့ ဇန်နဝါရီ ကုန်လောက်ဆို မရှိသလောက် ဖြစ်သွားပြီ။ Perth ဖက်ကတော့ အဲ့လို ပုံမှန်လေး ပေါက်ပွားတတ်တယ်။ ဆစ်ဒနီ လို ခုများလိုက် ခုနည်းလိုက် မဖြစ်တတ်ဘူး။

အပူချိန် ၁၂ ဒီဂရီ စင်တီဂရိတ်အောက် ရောက်သွားလို ့ ရှိရင် ဘယ် ယင်ကောင်မှ မပျံနိုင်တော့ဘူး။ နဲနဲလေး အပူချိန် တက်လာလို ့ ၁၂.၅ လောက်ရောက်လာရင် တချို ့တလေသော ယင်ကောင်တွေက နီးနီးနားနား ပျံနိုင်ကြတယ်။ အပူချိန် တက်လာတာနဲ့ အမျှ ပိုပြီး လှုပ်ရှား ပြီး လူတွေကို ကောင်းကောင်း စိတ်အနှောက်အယက်ပေးတော့တာပဲ။ ၂၇.၅ လောက်ဆို သူတို ့အတွက် စိတ်ကြိုက်ပဲ။ တအား ပူလွန်းတဲ့ ၃၅ လောက်ဆို လူတွေ အရိပ်ထဲမှား နားရသလို ့ သူတို ့လည် သိပ်လှုပ်လှုပ်ရှားမရှားမလုပ်ဘဲ အနားယူတတ်ကြတယ်။

မျက်စိ နာ တွေဘာတွေလည်း ဖြစ်ပွားစေတတ်တယ်။ ပုံမှန်ကတော့ စိတ်ရှုပ်စရာ ကောင်းတာပါပဲ အသံတဝီဝီ နဲ့ မျက်နှာတွေ နားတွေ မျက်စိတွေ နှာခေါင်းတွေ ပါးစပ်တွေ နားမှာ နားနေတတ်ပြီး အခန် ့မသင့်ရင် ပါးစပ်ထဲတောင် ဝင်တတ်တယ် ဆိုတော့ စဉ်းစားသာ ကြည့်ကြပေါ့။ မောင်းရင်လည်း မပြေးဘူး လက်နဲ့ ဖမ်းတာတောင် လွယ်လွယ်မိတယ် ဆိုတော့ ဘယ်လောက်အောင် အစာ ပရိုတင်း လိုချင်နေသလဲ ဆိုတာ တွေးကြည့်နိုင်ကြပါတယ်။

ဒီတနှစ်တော့ ရာသီဥတု က တော်တော်နဲ့ မပူဘဲ အေးမြဲအေးနေသေးတော့ ယင်တောင်တွေ အခွင့်မသာသေးဘူး လို ့ အင်တာနက်မှာ ဖတ်လိုက်ရတော့ စိတ်ကူးပေါက်ပြီး ရှာဖွေရင်း တွေ ့သမျှ ဖတ်မိသမျှ နားလည်သလောက် ရေးချလိုက်ပါတယ်။

ညီမူရာ...

အမှတ်တရ ဒီဇင်ဘာ

ထိုနေ ့က မုန်တိုင်းသာ မရှိလျှင် အဲ့ဒီ ဒီဇင်ဘာကို မေ့နေမှာ အမှန်ပင်။ အခုတော့ သုံးနှစ်တာ ကြာမြင့်ခဲ့သော်လည်း အမှတ်ရနေဆဲဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာ့တောင်ဘက်ခြမ်း နိုင်ငံတို ့၏ ထုံးစံ အတိုင်း ဆစ်ဒနီ ဒီဇင်ဘာက ပူပြင်းလွန်းနေသည်။ တရံတခါ အပူလွန်ပြီး မုန်တိုင်းတွေ ဝင်လာတတ်သည်။ ထိုနှစ်က မှတ်မှတ်ရရ သားပိုက်ကောင်တို ့ ဌာနေကို မုန်တိုင်း အဝင်ကြမ်းသည်။

၂၀၀၅ ခုနှစ် အခုလို ဒီဇင်ဘာမှာ ရုံးတာဝန်နဲ့ ဆစ်ဒနီမှာ ခေတ္တ ရောက်နေချိန်ပေါ့၊၊ အလုပ်တွေပြီးလို ့ ပြန်ရတော့မှာ ဖြစ်လို ့ရုံးက စာရေးမကြီးက တိုင်စီကို တရက် ကြိုတင်ဘွတ်ကင် လုပ်ပေးထားတယ်။ သူတိုင်စီဘွတ်ကင် လုပ်ပေးတိုင်း တိကျတာမို ့စိတ်ချ လက်ချပင်။ ထို ့နေ့က နေ့လည်ခင်းတွင် နေအလွန်သာပြီး ရာသီဥတု ကောင်းနေသဖြင့် မိုးလေ၀သကို မကြည့်လိုက်မိ။ ဒီလိုနဲ့ပဲ တိုင်စီမှာထားသည့် အချိန်ကို ၅ မိနစ် လောက်ကျော်တော့ တိုင်စီကမလာ။ ၁၅ မိနစ်ခန် ့လွန်သော် သေချာသွားပြီ ဘာကြောင့် ကားမလာသလဲ အဲ့ဒီအချိန်အထိ တိတိကျကျ မသိသေး။ တိုင်စီကုမ္ပဏီ တွေဆီ ဖုံးလှမ်းဆက်တော့ ဖုံးတွေက မအားကြတော့။

ခေတ္တနေသည့် နေရာမှ ကင်းဖိုဒ့်စမစ် လေဆိပ်သည် ကီလို ၃၀ စွန်းစွန်းဝေးသည်။ တောင် နှင့် မြောက် လားလားမှ မနီး။ တိုင်စီ ဆိုတာက လက်တားပြီး စီးလို ့လွယ်သည် ့ နိုင်ငံမဟုတ်၊ တိုင်စီဂိတ်ကို သွားရတော့မည်။ ဒီလို အထုတ် အပိုးတွေ နှင့် တိုင်စီဂိတ် ကိုသွားဖို ့က လွယ်သည့် ကိစ္စတော့မဟုတ်။ အနီးဆုံး တိုင်စီစတန်းက ပုံမှန် လမ်းလျှောက်တောင် ၁၅ မိနစ်ကြာသည်။

အထုတ်တွေ ဆွဲပြီး ခက်ခက်ခဲခဲ သွားနေစဉ်ပင် မိုးက စရွာလာသည်။ တိုင်စီစတန်းကို ရောက်ဖို ့ ၂၅ မိနစ်ခန့်ကြာသည်။ ထိုနေရာရောက်တော့ မိုးက နည်းနည်း နည်းနည်းရွာနေပြီ။ တိုင်စီစတန်းမှာ လူတွေက အများကြီး ကားကမရှိ။ ထိုနေရာရောက်မှ သိရသည်က မုန်တိုင်းအထူးသတင်း ကြေညာသွားသည်။ မိုးသီးတွေပင် ရွာနိုင်သည်တဲ့။ ဒါကြောင့် ကားတွေ ပျောက်ကုန်တာကိုး။ ဒါပါနှင့်ဆို ဒုတိယအကြိမ်မြောက် မိုးသီးမုန်တိုင်း သတိပေးခြင်း နှင့်ကြုံရခြင်းပင်။ တခါမှ တော့ မိုးသီးမရွာလိုက်။

မိုးသီးတွေရွာလျှင် ကားအာမခံ တော်တော်များများက အကာအကွယ်မပေးတတ်ကြ။ ဒီလိုနဲ့ လမ်းပေါ်မှာ ကားတွေ တိုင်စီတွေ ပျောက်ကုန်တာမဆန်း။ တိုင်စီစတန်းမှာ ကိုယ့်အလှည့်ရောက်ဖို ့တော်တော် စောင့်ရသည်။ လေယာဉ်ထွက်ဖို ့အချိန်ကလည်း ၁နာရီခွဲသာသာပဲကျန်တော့သည်။ ပုံမှန် ရာသီဥတု သာသာယာယာမှာ တိုင်စီနဲ့သွားတောင်် ၄၅ မိနစ်ခန့်ကြာသည့်ခရီး။ ဒီမိုး ဒီလေ နှင့် ၁ နာရီကျော်လောက်တော့ သွားမှာပဲ။ မိုးကလည်း မုန်တိုင်းအရှိန်နှင့် သည်းသည်း မည်းမည်းကို ရွာချလာပြီ။ နေ့လည်က ချစ်ချစ်တောက် ပူသည့်နေ ယုံချင်စရာမရှိ။

ဒီလိုနှင့် မိနစ်၂၀လောက် သည်းခံစောင့်ရပြီးမှ ကိုယ့်အလှည့်ရောက်သည်။ တိုင်စီတစီးလာ တိုင်စီကို လေဆိပ်ပြောလိုက်သည်နှင့် မလိုက်ပါတဲ့။ ဒါနဲ့ နောက်ကလူတွေကို ပေးတက်လိုက်ရသည်။ နောက် တစီး ဒီလိုပဲ မလိုက်ပါတဲ့။ မိုးတွေ သည်းသည်းမည်းမည်း ရွာနေချိန် ကားဆီသွားလိုက် မလိုက်ဘူးပြောလို ့ အမိုးအောက် ပြန်လာလိုက်နဲ့ ရွဲစိုကုန်တော့တယ်။ အထုတ်အပိုးတွေ လည်း ရွဲ လူလည်းရွဲပေါ့။ သုံးစီးလောက် အဆင်မပြေတော့ တော်တော် စိတ်ပျက်စပြုနေပြီ။

အဲ့ဒီမှာ တန်းစီနေတဲ့ အနောက်က ကပ်လျှက် ဌာနေ အဖြူတယောက် က မေးလာတယ်။ တိုင်စီကလည်း မလာသေးတော့ ခဏ စကားပြောဖြစ်သွားတာပေါ့။ တိုင်စီဘွတ်ကင်မှာထားတာ မလာလို ့ ဒီအထိတောင် လာငှားရတာ နဲ့ လေဆိပ်ဆင်းမှာ ဖြစ်ကြောင်း ပြောတော့။ သူက ပြန်မေးသည် လေယာဉ်အချိန် ဘယ်တော့လည်းတဲ့။ စာရေးသူ အချိန် ပြောပြလိုက်တော့ သူ ့နာရီကို တချက်လှမ်းကြည့်ပြီး၊ ဟား ၁ နာရီ ၁၅ မိနစ်ပဲလိုတော့တယ်၊ အရှေ ့က တိုင်စီတွေ ဘာဖြစ်လို ့မလိုက်တာလည်း လို့ ့သူက ဆက်မေးပါသေးတယ်။ မသိဘူး လေဆိပ်လို ့ ပြောလိုက်တာနဲ့ မလိုက်ကြဘူး ဆိုတော့။ သူတချက်စဉ်းစားရင်း နောက်တစီးလာရင် မင်းရမှဖြစ်မယ် မဟုတ်ရင် လေယာဉ်လွတ်သွားလိမ့်မယ်။ သူလည်း ဝိုင်းကူပြောပေးမယ် ဆိုပြီး ပြောရှာတယ်။

ဒါနဲ့ နောက်တိုင်စီ တစီးလာတော့ သူကပဲ စာရေးသူကိုယ်စား ကားသမားကို ရှင်းပြတယ်။ ရှေ ့က တိုင်စီတွေ ဒီလိုမိုးသည်းသည်း နဲ့ လေဆိပ်မလိုက်ချင်လို ့ လေယာဉ်လွတ်တော့မယ့် အကြောင်း နဲ့ အချိန်ကလည်း နီးနေလို ့ အဆင်ပြေပါက ကူညီပေးပါ ဆိုတဲ့ အကြောင်းကို စာရေးသူ ကိုယ်စား ပြောပေးပါတယ်။ အဲ့ဒီ တိုင်စီသမား ကလည်း အသက်နည်းနည်းကြီး တဲ့ အဖြူပါ၊ ဒီတခါတော့ အဆင်ပြေသွားပါတယ်။ အဲ့ဒီ ကူညီပေးတဲ့ သူကပဲ ကားပေါ်ကို အထုတ်တွေ ဝိုင်းတင်ပေးရှာတယ်။ ကျေးဇူးတင်လွန်းလို ့ နှုတ်ဆက် ကျေးဇူးစကားဆိုရင်း လက်ဆွဲ နှုတ်ဆက်ကြတော့ သူက လမ်းခရီးမှာ အဆင်ပြေပါစေတဲ့။

တိုင်စီ သမားကြီးကတောင် မေးပါသေးတယ်။ သူငယ်ချင်းလားတဲ့၊ မဟုတ်ဘူး တိုင်စီငှားတာ အခက်အခဲဖြစ်လို ့ နောက်ကနေ တန်းစီနေတဲ့ သူတယောက်ပါ၊ သူတတ်နိုင်သလောက် ကူညီပေးတာပါ ဆိုတော့ ဘိုးတော်က ဘာမှ ပြန်မပြောတော့ပါဘူး။ လေယာဉ်အချိန် နီးနေလို ့ ဘိုးတော်ကြီး ခမျာ ညနေစောင်း ခပ်မှောင်မှောင် မိုးထဲရေထဲမှာ တတ်နိုင်သလောက် အမြန်ဆုံး မောင်းပေးရှာပါတယ်။ ဒါတောင် ကင်းဖိုဒ့်စမစ် ရောက်အောင် ၅၅ မိနစ်လောက် မောင်းရပါတယ်။ လေဆိပ်မှာ ချက်အင် ဝင်တော့ လေယာဉ်ထွက်ဖို ့ ၃၅ မိနစ်ပဲ လိုပါတော့တယ်။ ကံကောင်းတယ် ပြောရမလား အဲ့ဒီနေ ့က မုန်တိုင်း အခြေအနေကြောင့် လေယာဉ်တွေ ၁ နာရီ ခွဲလောက် နောက်ကျ ထွက်လို ့သာပေါ့။

တကယ်တော့ တိုင်စီကူငှားပေးတဲ့ အဲ့ဒီသူ ဘယ်သူလည်း စာရေးသူ မသိပါဘူး။ သူလည်းပဲ စာရေးသူ ဘယ်သူမှန်း မသိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အခက်အခဲ ဖြစ်နေတုန်း တတ်နိုင်သလောက် ကူညီပေးရှာတဲ့ ဟွန်စဘီ ရှိုင်းယား နယ်သား တယောက်ရဲ့ စေတနာ ကို သုံးနှစ်လောက် ကြာသည့်တိုင် အမှတ်ရနေပါသေးတယ်။

ဒီဇင်ဘာမုန်တိုင်း မိုးတွေ လေတွေကြားက ကူညီတတ်သူ တဦးရဲ ့ စေတနာကို လေးစား အမှတ်ရ ရင်း နဲ့။

ညီမူရာ